medycyna praktyczna dla lekarzy
medycyna praktyczna dla lekarzy
Choroby tkanki łącznej – np. zespół Marfana – mogą powodować poszerzenie opuszki aorty wraz z pierścieniem zastawki aortalnej. Proces ten prowadzi zwykle do niedomykalności zastawki aortalnej.
Zastawka aortalna w warunkach prawidłowych przeciwdziała cofaniu się krwi do lewej komory w rozkurczu.
Do oceny zaawansowania niedomykalności aortalnej służą echokardiograficzne metody półilościowe i ilościowe.
Czy wiesz, że według najnowszych zaleceń średnica aorty wstępującej będąca wskazaniem do leczenia zabiegowego to ≥50 mm dla osób z zespołem Marfana, ≥45 mm dla osób z zespołem Marfana oraz dodatkowymi czynnikami ryzyka, ≥50 mm dla pacjentów z dwupłatkową zastawką, ≥55 mm dla pozostałych pacjentów.
Kryteria echokardiograficzne pomocne w rozpoznaniu ciężkiej niedomykalności zastawki aortalnej.
