medycyna praktyczna dla lekarzy
medycyna praktyczna dla lekarzy
Pacjent (67 lat) leczony zachowawczo po zawale serca ściany przedniej, po angioplastyce gałęzi międzykomorowej przedniej oraz prawej tętnicy wieńcowej, z czynnikami ryzyka miażdżycy (cukrzyca, hipercholesterolemia, nadciśnienie tętnicze) został hospitalizowany w celu przeprowadzenia inwazyjnej diagnostyki naczyń wieńcowych.
Pacjentkę (46 lat) we wstrząsie kardiogennym przyjęto na oddział Kliniki Chirurgii Serca Naczyń i Transplantologii w celu pilnego leczenia operacyjnego. U chorej, która kilka dni wcześniej przeszła zabieg usunięcia śledziony z powodu jej zawału, stwierdzono krwawienie z loży pooperacyjnej oraz infekcję rany.
Pacjent (65 lat) z niedokrwiennym uszkodzeniem mięśnia sercowego, po przebytej angioplastyce gałęzi międzykomorowej przedniej i gałęzi brzeżnej, ze stenozą aortalną, implantowanym w ramach prewencji pierwotnej kardiowerterem-defibrylatorem, cukrzycą typu 2 i hipercholesterolemią został hospitalizowany w celu pogłębienia diagnostyki kardiologicznej.
Chory (78 lat) rok po implantacji sztucznej zastawki mitralnej i plastyce zastawki trójdzielnej został skierowany do pracowni echokardiografii ośrodka referencyjnego w celu weryfikacji wskazań do reoperacji zastawki mitralnej.
Chorą na nadciśnienie tętnicze i cukrzycę (61 lat) hospitalizowano z powodu zawału serca bez uniesienia odcinka ST.
Pacjentka (75-letnia) z nadciśnieniem tętniczym i hipercholesterolemią została hospitalizowana planowo w celu przeprowadzenia diagnostyki stenozy aortalnej. W wywiadzie objawy przewlekłej niewydolności krążenia w klasie czynnościowej NYHA II/III.
Pacjentka, 32 lata, dotychczas nieleczona przewlekle, została przyjęta na oddział intensywnej terapii ośrodka referencyjnego ze szpitala rejonowego. Chora w ciężkim wstrząsie kardiogennym, sztucznie wentylowana, wymagająca wlewu dwóch amin presyjnych.
Pacjentkę, 65 lat, z czynnikami ryzyka miażdżycy, skierowano na oddział kardiologii z podejrzeniem zawału serca ściany dolnej. W wywiadzie stwierdzono epizod wielogodzinnego piekącego bólu nadbrzusza, który wystąpił około 26 godzin przed hospitalizacją.
Mężczyznę (52 lata) z sarkoidozą płucną, uprzednio rozpoznaną niedomykalnością zastawki mitralnej oraz kardiomiopatią rozstrzeniową hospitalizowano w trybie pilnym z powodu zaostrzenia objawów przewlekłej niewydolności krążenia.
Mężczyznę, lat 59, skierowano do szpitala z powodu duszności i obrzęków obwodowych oraz stwierdzonego na RTG klatki piersiowej płynu w prawej jamie opłucnej. Wykonano dodatkowe badania diagnostyczne – tomografię komputerową klatki piersiowej oraz bronchofiberoskopię, stwierdzając guz płuca prawego.
