Ocena funkcji lewej komory (LK) stanowi nieodłączny element każdego przezklatkowego badania echokardiograficznego.
AcT to czas, w jakim krew przepływająca z prawej komory do tętnicy płucnej osiąga prędkość maksymalną.
Badanie echokardiograficzne umożliwia nieinwazyjny pomiar rzutu minutowego serca na poziomie różnych ujść zastawkowych.
Projekcję podmostkową uzyskuje się u pacjenta leżącego na wznak z nogami nieco ugiętymi w kolanach. Głowicę umieszcza się w nadbrzuszu środkowym, kierując początkowo znacznik na lewe ramię pacjenta.
W tej projekcji głowicę przykłada się do wcięcia jarzmowego mostka u pacjenta leżącego na plecach z głową odchyloną do tyłu (w celu zwiększenia kąta odgięcia głowy można pod ramiona pacjenta podłożyć poduszkę).
Projekcje te uzyskuje się, rotując głowicę z położenia w projekcji koniuszkowej czterojamowej o około 60° przeciwnie do ruchu wskazówek zegara (znacznik głowicy wpada wówczas zwykle na prawe ramię pacjenta).
Projekcję koniuszkową pięciojamową uzyskuje się poprzez modyfikację ułożenia głowicy z projekcji koniuszkowej czterojamowej; głowicę należy odchylić nieco ku tyłowi.
W celu uzyskania tej projekcji pacjenta układa się na lewym boku, a głowicę ultrasonografu przykłada w miejsce uderzenia koniuszkowego serca i kieruje znacznik głowicy na prawy bark pacjenta.
Projekcję przymostkową w osi krótkiej (SAX) uzyskuje się obracając głowicę ultrasonografu o 90 stopni zgodnie z ruchem wskazówek zegara w stosunku do projekcji w osi długiej.
Projekcję przymostkową w osi długiej uzyskuje się układając pacjenta na lewym boku. Głowicę ultrasonografu przykłada się w IV lub V przestrzeni międzyżebrowej przy lewym brzegu mostka, kierując znacznik głowicy na prawy bark pacjenta.